In oktober 2025 bezocht ik Litouwen voor een studiereis, met focus op het westelijke deel van het land. Het was een combinatie van natuur, cultuur en lokale tradities.
Onze eerste stop was Mosedis, een klein stadje bekend door Vaclovas, een huisarts met een grote passie voor stenen. Overal in het dorp zijn zijn kunstwerken en verzamelingen te zien. Tijdens een fietstocht bezochten we de Curonian Viking Experience, waar we een kijkje kregen in het leven van de Vikingen en hun eenvoudige maar creatieve keuken mochten proeven.
Daarna verkenden we Vaclovas’ achtertuin, waar stenen kunstwerken overal te vinden zijn: van stoelen van windmolenstenen tot een openluchttheater van lava rots. Het Stone Man museum, gehuisvest in een oude watermolen, bevat diverse tentoonstellingen over zijn collectie, inclusief nierstenen. Het aangrenzende stenenpark wordt nog steeds gebruikt voor dorpsbijeenkomsten. De dag sloten we af met traditioneel Litouws eten bij HBH Palanga en een bezoek aan de Amber Spa in Atostogu parkas Hotel.
De volgende dag bezochten we Kretinga. De “Church of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary” viel op door prachtige houtsnijwerken, deuren van meer dan 400 jaar oud en een familietombe van lokale heersers. Het uitzicht vanaf de kerktoren over de herfstige stad was indrukwekkend. Na een koffiestop bij Nuogne Skanu en een wandeling door de Wintergarden van het Kretinga Museum vervolgden we onze reis richting de Baltische kust.
Bij Karklé bewonderden we het uitzichtpunt Dutchmen’s Cap en bezochten we Battery Memel Nord, een bunker uit de Tweede Wereldoorlog die ook in de Sovjettijd werd gebruikt. Bij het Seaside Regional Park Visitor Center leerden we over ambervissen en probeerden dit zelf op het strand, helaas zonder succes door het weer.
Het Agluonenai Ethnographic Homestead museum gaf een kijkje in het leven van een dorp dat vroeger leefde van een windmolen en kruidenproductie. Acteurs voerden een toneelstuk op over graanbewerking, we maakten smudge van salie en proefden lokale koffies. Vervolgens bezochten we de Evangelisch-Lutherse kerk van Vanagai, diep in het bos en nog steeds actief. De nacht brachten we door in Drevernos Kempingas, een vakantiepark aan het water met ferryverbindingen naar Neringa en Nida.
De volgende ochtend gingen we naar Svencele, een nieuw dorp met kitesurfscholen en moderne architectuur. Daarna bezochten we het Ornithological Station in Vente, waar vogels werden gevangen, geringd en weer vrijgelaten. In Mingé, het “Venetië van Litouwen”, maakten we een korte wandeling door het pittoreske dorpje. Lunch was bij visrestaurant Melynojo Karpio Kintai, midden tussen karpervijvers.
Daarna maakten we een wandeling in natuurpark Aukstumalos Pazintinis Takas, een moerassig gebied waar elanden gespot kunnen worden. Die nacht verbleven we in Villa Rusne, waar een adellijke proeverij werd geserveerd, inclusief een unieke ervaring met kwartelvogeltjes volgens oude gebruiken.
In Silute leerden we over de complexe geschiedenis van de regio, van Pruisen tot de Sovjet-Unie. We bezochten de oude haven, historische herenhuizen en Duitse villa’s. In het centrum van Silute staat een Evangelisch-Lutherse kerk met Duitse inscripties, waar we een mis bijwoonden.
De reis eindigde in Klaipeda, een havenstad met zichtbare Pruisische architectuur en historische plekken zoals het kasteel en het Theaterplein, waar Hitler ooit sprak. Na een rondleiding door de stad sloten we af met lunch bij restaurant MUDU, waarna we terugvlogen naar Amsterdam.
Litouwen was voor mij een verrassend veelzijdig land, met een mix van natuur, historische stadjes, cultuur en watersportmogelijkheden. Een bestemming waar ik zeker nog eens naar terug zal gaan.
Klik hier om gelijk naar ons reisaanbod te gaan.