Jordanië stond al jaren op mijn bucketlist, en wat heeft dit land mij verrast. Amman zelf is een mix van cultuur, eeuwenoude geschiedenis en moderne wolkenkrabbers en skylounges. Vanuit Amman hebben wij het indrukwekkende Jerash bezocht, een eeuwenoude parel waar ik in de sporen van de Romeinen liep. Zo bezochten wij kerken, tempels (de tempel van Artemis is een aanrader) en in het amfitheater werden wij verrast met een doedelzakoptreden van twee oudere mannen om de akoestiek van het theater te testen. Ik kan u vertellen, het was een feestje. Vervolgens liepen wij over wat vroeger de marktplaats was. Als u met een beetje fantasie om u heen kijkt, heeft u een goed beeld van hoe het leven hier vroeger was.
Na een stop in Wadi Mujib om te canyoning door de indrukwekkende rivierkloof was het tijd om de natuur in te gaan. Dana zelf is een klein dorpje dat leeft van wat de natuur hun geeft en van het toerisme. Hier zijn geen grote luxe hotels maar kleine schattige simpele accommodaties met de meest vriendelijke mensen. Het is een spectaculair ruw landschap tussen de bergruggen met zandduinen, kalkstenen en graniet. Honderden (zeldzame) planten- en vogelsoorten en bijzondere dieren zoals de wolf leven hier. Tijdens een wandeling met een lokale ranger leert u meer over hoe de mensen en natuur hier samenleven. Dana heeft mij echt verrast en wie van een goede uitdagende hike houdt, mag Dana zeker niet overslaan.
Hierna reden wij door naar Petra. Als u Petra echt goed wilt opnemen, heeft u minimaal 2 dagen nodig. Er zijn veel wandelroutes die door Petra lopen; om de highlights in de beste volgorde te zien, raad ik u de backdoortrail aan. Deze heb ik zelf ook gelopen en begint bij Little Petra, waarna u een flinke klim omhoog naar richting de Monastery maakt en vervolgens eindigt bij het hoogtepunt, de Treasury. Dit eerste gedeelte naar de Monastery is ook het zwaarst en wilt u doen wanneer het nog koel en ook rustig is. Toen ik in Petra liep, kon ik me alleen maar voorstellen hoe de mensen hier leefden en voor hoeveel werk het heeft gekost om al deze prachtige gebouwen te maken, en dan te bedenken dat de meeste zijn uitgebeiteld vanuit de rotsen. Wilt u de Treasury in alle rust bewonderen zonder alle verkopers, kamelen, ezels en toeristen? Sta dan voor 06:00 uur voor de ingang, zodat u als een van de eersten hier aankomt. Het was indrukwekkend om een wereldwonder gewoon even voor mezelf (oke, plus nog 20 anderen) te hebben voordat de grote drukte begon.
Op naar de volgende highlight van onze reis, de woestijn Wadi Rum. Het is alsof ik me op Mars bevond, zo indrukwekkend is het ruige landschap. Tijdens een jeeptour zagen wij het spectaculaire landschap en eeuwenoude rotstekeningen die getuigen zijn van 12.000 jaar menselijke bewoning in deze regio. Wij zaten na het eten uren te praten bij een kampvuur terwijl de melkweg boven ons schitterde; zoveel sterren heb ik nog nooit gezien. Dit was echt een geweldige ervaring met rust, stilte, eindeloze uitzichten en gastvrije bedoeïenen.
Hoe zuidelijker wij gingen, hoe warmer het werd; in Aqaba konden wij eindelijk een verfrissende duik nemen in de Rode Zee. Hier werd ik verrast door de onderwaterwereld vol kleurrijke vissen en bijzondere bezienswaardigheden zoals een tank en een vliegtuig. Hier heb ik in Tala Bay ook heerlijk even met een boek op het strand gelegen om te ontspannen. Hierna was het een lange rit weer omhoog naar Madaba, maar met een stop aan de Dode Zee en op Mount Nebo. Persoonlijk vond ik de Dode Zee niet zo indrukwekkend en is een overnachting vooral fijn om de kilometers op te breken. Onze laatste overnachting was in Madaba. Madaba staat bekend als de stad van de mozaïeken en is het culturele centrum voor Byzantijnse en Umayyad-mozaïeken. De St. George kerk is een Grieks-orthodoxe kerk die is gebouwd in de 19e eeuw. Hier bewondert u de unieke mozaïekkaart op de vloer uit de 6e eeuw na Christus. Madaba is een gezellige stad en een leuke afsluiter van onze reis.
Jordanië was alles wat ik ervan had verwacht en nog veel meer.